ธุรกิจคือการตัดสินใจ คำสอนจากผู้เฒ่า

การเดินทางมาโตเกียวเพื่อพบกับชาวญี่ปุ่นท่านหนึ่ง ที่เคยเป็นถึงระดับรองประธานฝ่ายการต่างประเทศของ MELCO (Mitsubishi Electric Corporation) ซึ่งก็คือคุณอิฮาระ โชซาบูโระ ช่วยให้เกิดมุมมองของความคิดที่สมบูรณ์มากขึ้น แม้ว่าจะไม่ได้มีธุรกิจให้บริหารใหญ่โตอย่างที่ท่านผู้เฒ่าเคยทำมา แต่ก็สามารถปรับเข้าเป็นรูปแบบของการดำเนินชีวิตได้อย่างไม่ยากนัก

 

ความตอนหนึ่งที่สนทนา เริ่มจากประสบการณ์ของท่านผู้เฒ่าที่ได้มีโอกาสเดินทางไปฮ่องกงเพื่อไปรับตำแหน่งที่นั่น ในสมัยนั้นเป็นช่วงที่ท่านผู้เฒ่ามีอายุเพียงแค่ 34 ปีเท่านั้น ความหนุ่มแน่นและพลังอันแรงกล้าไม่ได้ทำให้ความสุขุมและรอบครอบลดน้อยลง ย้อนกลับไปในช่วงเวลานั้นท่านผู้เฒ่าได้เป็นตัวแทนของทางบริษัทญี่ปุ่นให้ไปเป็นผู้บริหารร่วมกันกับชาวไต้หวันที่อพยพไปอยู่ที่ฮ่องกง ขายและให้บริการ ‘ลิฟท์’

 

การเรียนรู้ครั้งแรกเริ่มต้นขึ้น เมื่อครั้งที่พบชายชาวไต้หวันที่อดีตเคยเป็นเศรษฐี แต่เกิดการแตกแยกภายในประเทศทำให้โดนยึดทรัพย์จนต้องเร่ร่อนมาอยู่ที่ฮ่องกงอย่างถาวร และเมื่อสองหนุ่มมาเจอกันด้วยแนวคิดและวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ความต่างจึงบังเกิดขึ้น และแน่นอนว่าการตัดสินใจเพื่อแก้ปัญหาให้ธุรกิจในทุกขณะที่ดำเนินการย่อมหมายถึงทิศทางและสถานะบริษัทนั่นเอง

 

ครั้งหนึ่งมีการขายลิฟท์แบบขาดทุนเพื่อการรักษาไว้ซึ่งรายได้ของพนักงาน แน่นอนว่าการตัดสินใจครั้งนั้นเป็นการตัดสินใจร่วมที่ต้องใช้เหตุและผลเป็นอย่างมาก โดยชาวไต้หวันคิดว่าการขายลิฟท์แล้วขาดทุนก็จะไม่ขาย เมื่อเห็นดังนั้นผู้เฒ่าจึงถามกลับไปว่า อะไรคือการขายขาดทุน เพราะหากว่ามีการซื้อลิฟท์ 1 ชุด เท่ากับมีภาระผูกพันธ์ในการซ่อมบำรุงอีกอย่างน้อย 10 ปี และก็จะทำให้พนักงานของเรามีงานทำไปอย่างน้อยก็ 10 ปีข้างหน้า แบบนี้คือการขาดทุนหรือไม่?

 

สิ่งนี้ทำให้เกิดการกำหนดขอบเขตการตัดสินใจระหว่างกัน หากแต่ไม่กำหนดรูปแบบของการตัดสินใจ เพราะ “การตัดสินใจ” ไม่สามารถบอกได้ว่าอะไรคือสิ่งที่มีน้ำหนักมากไปกว่ากัน นั่นเพราะว่าแต่ละกรณีย่อมมีความแตกต่างกันนั่นเอง ความตอนนี้ทำให้ได้คิดว่า ท้ายที่สุดของการตัดสินใจจึงอยู่ที่ผลของกรณีนั้นว่าครบถ้วนตามที่ต้องการหรือไม่ นั่นคือแม้ว่าจะเป็นเพียงการขายที่ไม่สามารถสร้างกำไรในระยะสั้นได้ แต่เป็นการขายที่สร้างงานและกำไรในระยะยาวได้ก็ไม่ควรเรียกว่า”ขาดทุน”

 

แน่นอนว่าปรัชญาของการดำเนินธุรกิจตามมุมมองของผู้เฒ่านั้นก็คือ “การตัดสินใจ” ที่ต้องเกิดขึ้นอย่างรอบครอบและมีเหตุมีผลนั่นเอง